کتاب فیزیولوژی ورزشی پیشرفته- دکتر علیرضا براری

لیزوزوم
لیزوزوم ها، اندامک‌های مستقل و اساساً تک غشایی موجود در سلول‌های یوکاریوتی می‌باشند که در سال 1952 توسط دودو شناسایی شدند. غشای آن‌ها دارای ضخامت حدود◦A 90-80 بوده ، مشابه غشای پلاسمایی از فسفولیپیدها و پروتئین‌ها تشکیل شده است. این غشا غنی از فسفولیپید لسیتین (فسفاتیدیل کولین) می‌باشد. ماتریکس یا ماده زمینه‌ای لیزوزوم، سرشار از آنزیم‌های هیدرولازی است. فعالیت هیدرولازی، ساختار گلیکوپروتئینی و pH اسیدی در حدود 5 از ویژگی‌های مشترک آنزیم‌های لیزوزومی می‌باشد. آنزیم‌های لیزوزمی تنوع فوق‌العاده‌ای داشته ، قابلیت هیدرولیز هر نوع ماده‌ای را دارند. سنتز این آنزیم‌ها با دخالت ریبوزوم‌های شبکه آندوپلاسمی و پردازش نهایی آن‌ها پس از انتقال به دستگاه گلژی صورت می‌گیرد.